آنکه دیگران را ابزار پرش خویش می سازد ، تنها خواهد ماند . اُرد بزرگ
ميمانی مهمان تنهایی و تو
اه چه آسیب بزرگيست
دوستی با دوستانی که
میسرایند آواز بیوفایی را
و می اندیشند تنها به خویشتن خویش
دوستانی که گلهای زیبا و آتشین دوستی را
با انتظارات بی روا پرپر میسازند
دوستان فصلی
چه اسان میسپارندبه دستان خزان
سبز بهاران دوستی را
و چون خود ناتوان در دوستی
دوستان را پراکنده می پسندند
و تو میمانی مهمان تنهایی
اما انها تنها تر ازتو !
آری آنها تنها تر از تو!
شکوهه عمرانی
ژنو / سوییس
http://chokouh.tk
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
توجه:فقط اعضای این وبلاگ می‌توانند نظر خود را ارسال کنند.